🏡 Przejdź do Wislon.tv

D

Dala - podkreślenie rozpoczęcia jakiejś czynności, np: nie móg ślyźć i dala sie drzyć

Danina - dawniej podatek gminny

Darciuch - osoba mówiąca za głośno.

Darmo, darymnie - nadaremnie

Darzyć sie, wydarzyć sie - darzyć się, poszczęścić się, obrodzić

Debrza - wądół, dół

Dekiel, dekielek - pokrywa, przykrywka

Denko, dynko - dno

Despet, despecić - robić cos na przekór, na złość

Despetnik, despetny - mężczyzna złośliwy i dokuczający innym, robiący cos na przekór, na złość.

Destamynt, destamont - testament

Dinks - przedmiot, lub jego część, która może służyć do wszystkiego i do niczego

Diobeł – diabeł, ale też np. niegrzeczne dziecko.

Dłopolyniec - mężczyzna złośliwy i dokuczający innym.

Dłozartek - mężczyzna złośliwy i dokuczający innym.

Dłozarty – umiejący komuś przygadać, wytknąć złe cechy lub zachowania.

Dłubacka - uciążliwa, powolna praca, dłubok – osoba wolno pracująca

Dnieć - świtac

Do - do, ale też, jako przedrostek z czasownikiem, z reguły odpowiada literackiemu "z" np. dobić - zbić, doloć, doprać - zbić mocno,

Do ludzi - między ludźmi, iść do ludzi - iść między ludzi

Do zadku - do tyłu, na koniec

Dobytek - również gospodarstwo

Dockać sie, docekać sie - doczekać się

Docna - do końca

Docyckać - dossać do końca

Dodnia - bardzo wcześnie rano, o świtaniu

Dogmyrać sie - doszukać się czegoś

Dognać - dogonić

Dognać - dopędzić

Dojdziony - dojrzały, dogotowany, dopieczony

Dojimyntu, dojimontu, dojimyntnie - doszczętnie, całkiem, dogłębnie, do końca, wszystko

Dokumentnie - dokładnie

Dokrzty - do końca, do okruszka, ale też bardzo, np. dokrzty był biydny - był bardzo biedny

Doloć - pobić kogoś

Dołospuku - do rozpuku

Doobkoła - dookoła

Dopiykać - dokuczać

Dopolony - dożarty, kłótliwy, złośliwy

Dopolynnia - przed południem

Dospomogać, dospomóc - dopomagać, wspomagać

Dostać wciyry - otrzymać lanie

Dostoły - dojrzały zwykle o owocach, zbożu, roślinach, itp.

Dostrzeżenie - dopilnowanie, strzyc - pilnować

Dościubać - nazbierać, ściubiać - zbierać, gromadzić

Dowołać mu/ji - nakrzyczeć na kogoś, wygarnąć komuś

Doziyrać - doglądać

Doźrałe, doźrały - dojrzałe, dojrzały

Drabinkos - karierowicz

Drandyga - wielka kobyła; w przenośni: niezgrabna a wysoka kobieta.

Drapac - pazury na kołach do spulchniania ziemi, kultywator

Dreuch - pogardliwie o kokocie (kogucie)

Drob, drab - łobuz, ale również rodzaj podkrakowskiego kolędnika (dawniej pachołek, strażnik miejski)

Drobić - kruszyć np. chleb

Druślok - cedzak, durszlak

Druzba, druchna - niezamężne/nieżonaci świadkowie pary młodej

Drwigi - drwinki, żarty, kpiny.

Dryblas - wielkiego wzrostu chłop, chłopisko.

Dryg - zdolność do czegoś

Drypcić - drobić kroki przen. niecierpliwić się

Drzeć łyka, drzeć ze skóry - odzierać ze skóry (kogo), obdzierać (przeceniając towar), oszukiwać.

Drzewina - drzewina, małe drzewo owocowe

Drzyć, darcie/a (z kiym) - drzeć, ale również krzyczeć, darcie/a - krzyki, drzyć się - krzyczeć, także drzeć pierze

Drzyskóra, derus - łakomiec, lichwiarz.

Drzystek - ktoś lub coś małego

Dubeltowo - dwukrotnie, ale też wielokroć

Duca, ducka - okrągły kosz pleciony z wikliny, w ducke - dużo, ale równiez przezwisko kobiety niskiej i otyłej

Duchym - szybko, ale również znaczy - koniecznie

Dudławe drzewo - spróchniałe, puste w środku

Dudrok - osoba powolna w pracy.

Dugo - długo

Dugocki - bardzo długi np. kij

Duldać - pić łapczywie

Dunoj, dunaj - głęboka rzeka

Dupa - dupa, tyłek, ale również tył, np. trzymo bat za dupom

Dupa rozlazło - osoba nieumiejąca należycie pracować.

Dupa wołowo - osoba niepozbierana, nieudolna, ociężała, itp.

Dupcyć, dupcyj - uprawiać seks

Dupek - maść w kartach, ktoś mało warty

Dupiatka - dobrze zbudowana kobieta, dziewczyna o kształtnym tyłku.

Dupiaty, dupiato - mężczyzna czy kobieta z dużymi tyłkami

Dupne - duże, wielkie

Dupnonć - ukraść, uderzyć lub spaść z impetem czegoś

Dupowaty (w karku) - niezdara, niezguła

Durmać - ssać, ciągnąć wciągając mocno policzki, zaspakajać łaknienie

Durzyć, nadurzyć - buntować, podbuntowywać

Dusa - dusza, ale również; rdzeń, środek, dusza

Dusa cłowiek - dobry człowiek

Dusić sie - kaszleć, brakować komuś powietrza

Duzecko - dużo

Dwoić - mówić w drugiej osobie liczby mnogiej w przeciwieństwie do najedno, czyli w I.os. liczby poj.

Dwojak, dwojok - podwójny garnek

Dworus – osoba pracująca, bądź mieszkająca we dworze, także: osoba wywyższająca się i zarozumiała.

Dybel, dyble - kołek, kołki

Dychać - ciężko oddychać, sapać

Dychnąć - odpocząć

Dyć - przecież, ano

Dybać, zdybać - czatować, dopaść kogoś

Dyl - deska w podłodze

Dyndać - wisieć, ale równocześnie kiwać się, poruszać, telepać

Dyrdać, wdyrdy, wdyrcki - iść pieszo, w dyrdy, w dyrcki - pędem

Dziada, dziaduś, dziod - dziad, żebrak, ktoś mało rozgarnięty

Dziadek - dziadek, mężczyzna, który ma wnuki jest dziadkiem nawet dla swoich dzieci, wtedy mównią "nasi dziadek"

Dziadoski - żebraczy, zły, coś źle zrobione

Dziadostwo - coś mało wartościowe, źle zrobione, zepsute

Dziadówać - dziadować, żyć biednie, uciążliwie dopraszać się czegoś

Dziadówaty - biedny, byle jaki

Dziadówka - osoba w złej sytuacji materialnej.

Dziadunio – grzecznie o starszym mężczyźnie.

Dziady - łachmany, niepotrzebne rupiecie, cos niepotrzebnego

Dziady go bijo - wymiotuje

Dziady ido w konty - zmierzcha

Dziadyga - osoba nie dbająca o ubiór.

Dziadzio – grzecznie o starszym mężczyźnie.

Dziamdzia – osoba mlaskająca przy jedzeniu, ale też człowiek nienadający się do pracy; osoba powolna w pracy, jeść powoli, długo żuć, mówić bardzo wolno.

Dziedzina - kawał ziemi, ziemski (gospodarski) spadek

Dzik – dzika świnia, osoba stroniąca od kontaktów z innymi, wstydliwa.

Dzikus, dzikuska – osoba niecywilizowana, osoba stroniąca od kontaktów z innymi, wstydliwa.

Dzińdzioły - bzdury, rzeczy nieprawdziwe

Dziod - osoba w złej sytuacji materialnej, lekceważąco i obraźliwie o mężczyźnie bezpłodnym, lekceważąco o osobach starych.

Dziopa - młoda dziewczyna, panna.

Dzioucha, dziewucha, dzieucha, dziousecka, dziousysko - dziewczyna, dziewczynka

Dzióbaty - ktoś po przebytej ospie, z dziobami na twarzy

Dziuk –, mężczyzna złośliwy i dokuczający innym

Dziuka – choroba przewodu pokarmowego u bydła, kobieta złośliwa i dokuczająca innym.

Dziyrzok, dziyrzoń - dzierżak, dłuższa część cepów

Dziywa - stara panna.

Dziywka - służąca, niezależnie od stanu cywilnego

Dziyża - naczynie do wyrabiania ciasta

Dzyndzel - coś wystającego, wiszącego

Dźwigać - podnosić coś, ale również nieść coś ciężkiego

Dźyyys! - widzisz, popatrz, zobacz, podziwiaj od: widziys - widzisz.